Eŭgeno Belonenko
Sinkopaj kvarversoj
Kor' inkrustita
Vi inkrustis mian nigran koron
Per kisperloj kaj tuŝoro ame.
Tamen antaŭ ol ĝin fari brila,
Estis vi trankvila kaj ĉizanta.
Matena poŝto
Tra la breĉo de kurtenoj
Surplankiĝis veno suna.
Luma kuŝo letereska –
Al la kor' ĝojiga tuŝo.
La «nigra kesto»
Mi estas deĉifrant' de l' «kesto nigra»,
Kiun entenas migra Holandano –
Aeroplano de la tuta gento,
La superonda kaj la subĉiela.
La flora motivo
Ĉiu flor' en sia vivo
Solan la motivon ludas.
Ŝutas teren ĝi la tuŝojn
Enpensige kaj leĝere.
Novjara abio
Lampetoj stelaras sub glaŭka abio.
Sur la ornamaĵoj ebrilo irizas.
Delicas kontemplo, kaj la okulgloboj
Fariĝas ornamaj por iom da tempo.
Diurna movo
Nigre papili' veluras.
Riĉe suras stelornamo.
Amo al tag-roza virto.
Flirto dolĉa kaj floroza.
Erotiko
Sur bed' plafona lustro floras.
Abele ĝin amoras lampo.
La planto gapon vekas vazan.
Forturnas kat' pudore l' kapon.